Ονομάζεται η παρουσία έκτοπου ενδομήτριου ιστού εντός του μυομητρίου. Η αδενομύωση οφείλεται στην εν τω βάθει επέκταση του βασικού τμήματος του ενδομητρίου στο υποκείμενο μυομήτριο.
Παρατηρείται κατ’εξοχήν σε πολύτοκες γυναίκες και σπάνια σε άτοκες. Συχνά συνυπάρχει με ινομυώματα και ενδομητρίωση. Μακροσκοπικά η μήτρα είναι συμμετρικά διογκωμένη με πεπαχυσμένο μυομήτριο και αυξημένο μέγεθος ενδομητρικής κοιλότητας.
Κλινική εικόνα
Συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα. Ανευρίσκεται τυχαία στο 20% περίπου των γυναικών που υποβάλλονται σε υστερεκτομή.
Τα συμπτώματα είναι:
• Προοδευτικά αυξανόμενη ποσότητα αίματος στην έμμηνο ρύση (70%).
• Προοδευτικά επιδεινούμενη δυσμηνόρροια (πόνος στη διάρκεια της έμμηνου ρύσης).
• Δυσπαρεύνεια.
Διάγνωση
• Ιστορικό
• Κλινική εξέταση: στην αμφίχειρη γυναικολογική εξέταση η μήτρα παρουσιάζεται μαλακή και συνήθως συμμετρικά διογκωμένη.
• Υπερηχογράφημα.
• Οριστική διάγνωση τίθεται με την ιστολογική εξέταση.
Θεραπεία
Η υστεροσκοπική αφαίρεση εστιών αδενομύωσης κερδίζει καθημερινά έδαφος, ενώ σε περιπτώσεις αποτυχίας η αντιμετώπιση εξαρτάται από την ηλικία της ασθενούς. Σε γυναίκες με έντονα συμπτώματα που βρίσκονται στην περιεμμηνοπαυσιακή ηλικία προτείνεται η λαπαροσκοπική υστερεκτομή. Σε νεότερες γυναίκες συνιστάται φαρμακευτική αντιμετώπιση με χορήγηση προγεστερόνης.
